Feitelijke en juridische drempels
In de praktijk doen zich daarentegen wel veel onregelmatigheden voor. Een
procedure tegen de Nieuwe paspoortwet getuigt ervan. Dat heb ik persoonlijk
ondervonden. De beoordeling van beroepschriften gaat moeizaam. Het paleis
van Justitie te 's-Gravenhage presteert het om er 3 jaar lang mee te wachten.
Een aantal rechters in dat arrondissement zijn ver van huis. De regels van de
nieuwe zaaksbehandeling bepaalt anders. De inhoudelijke behandeling van
een beroepschrift in 1e aanleg moet ook binnen 3 maanden op de rol staan.
Waarna 4 weken later de uitspraak volgt. Hiervan blijkt nu te zijn afgeweken.
De rechter doet wel een uitspraak. Maar dat is te laat. De uitspraak dateert
van 08 december 2015. Feitelijk 3 jaar nadat ik een beroep op 26 maart 2012
indiende. Een gevolg is dat een uitspraak niet situatie gebonden is. En zeker
gelet op haar standpunt: 'Ik zou geen belang meer hebben'. Leuk om te lezen.
Voor een uitspraak is het van belang dat eiseres gelijk hebben op het moment
dat hen een paspoort of een ID-kaart is geweigerd. In mijn geval een ID-kaart.
Het Paleis van Justitie gaat nu klaarblijkelijk dus niet van die wenselijkheid uit.
Op zich ontstaat de indruk dat mijn beroepschriften te gevoelig waren om het
inhoudelijk te beoordelen. Terwijl rechters alles op waarheid moesten nagaan.
de Raad van State
In goede Justitie dient deze zaak in 1e aanleg weer opgepakt te worden bij de
Raad van State.. Op zich is het belang in mijn geval nog niet verloren gegaan.
Mijn belang is verstrengeld met het essentiële belang om als burger toegang
te hebben tot de rechtspraak. Een zorgelijke situatie moet verholpen worden.
Al was het alleen maar voor de geloofwaardigheid van het Paleis van Justitie.
Vast staat verder nadeelcompensatie ook centraal. Alsmede andere belangen.
Deze zaak ligt momenteel bij de 'Raad van State' en wordt nu ook beoordeeld.
Een zitting is nog steeds niet bepaald: 'zelfs niet eens sinds 19 januari 2016'...