De achtergrond
Aan de Nieuwe Paspoort kleven veel nadelen. Het werkt allereerst niet: ‘De
afgifte van vingerafdrukken is nutteloos. Voor identificatie van burgers zijn
ze niet te gebruiken. Een foutmarge van tussen de 20 en 30% is de oorzaak.’
Hierdoor wordt iemand voor een ander aangezien. Terwijl de vingerafdruk in
een paspoort identiteitsfraude feitelijk moest voorkomen. Het uitgangspunt.
De techniek daartoe ontbreekt vooralsnog. Het opvragen van vingerafdrukken
is disproportioneel. Een verzameling ervan aanleggen is derhalve verboden.
Tenzij het gebruikt wordt voor het doel waarvoor ze zijn verzameld. Nu is dit
onmogelijk. Mensenrechten zijn in dit kader dus geschonden. Er speelt meer.
Een gevaar is de RFID-chip. Op afstand kunnen gegevens van een burger uit
identiteitsbewijzen worden uitgelezen. Denk daarbij bijvoorbeeld aan het BSN-
nummer. Op die manier ligt alles gewoon op straat. Ofschoon de burger altijd
wordt geadviseerd om voorzichtig met dat nummer om te gaan.Heel opvallend
De digitale foto wordt nu ook gebruikt om burgers in de openbare ruimte met
camera’s te identificeren: Oneigenlijk gebruik dus. Het aanvechten is moeilijk.
Een procedure
Op 6 december 2010 startte ik een procedure tegen de Nieuwe Paspoortwet
Een procedure tegen de paspoortwet is gefrustreerd: ‘in de procedure zitten
burgers zonder geldige legitimatie. Iemand kan zo niet deelnemen aan de
maatschappij. Voor een legitimatie moet men vingerafdrukken afgeven. En
het afgeven ervan vormt juist het onderwerp van bezwaar in deze procedure.’
Niet uitgesloten is dat je gedwongen door de situatie een legitimatie moet
aanvragen. Een burger ook vingerafdrukken moet afgeven. Zonder gevolgen
is dat niet. Dan word je uit deze procedure verwijderd. Terwijl het in elke
andere procedure gebruikelijk is aan de samenleving deel te blijven nemen.
De Hoge Raad stelt dat feitelijke en juridische drempels niet zijn toegestaan.