- Inleiding

 

Uit  deze  website blijkt dat het rechtssysteem gebrekkig is. Indienen van een

verweer tegen een besluit van een gemeente is weinig zinvol. De beoordeling

ervan wordt achterwege gelaten. Niet inhoudelijk door een rechter behandeld.

Waarom eigenlijk? Aan de bezwaar- en beroepschriften mankeert het nu niet.

 

Het beeld dat uit de stukken ontstaat zal veel duidelijk maken. De achtergrond.

 

Ik doe er verder geen uitspraak meer over. Laat alle stukken voor zich spreken.

 

De lezer kan op deze manier dan zelf beter tot een objectiever oordeel komen.

Voor het overige verwijs ik naar de ‘bezwaar- en beroepschriften’ + producties.

 

 

- Toelichting

 

Een woord ter inleiding zal de achtergrond verhelderen: Op 06 december 2010

wilde ik wel vingerafdrukken afgeven. Maar dat zou ik dan in het hypothetische

geval slechts onder protest gedaan hebben. En dan ook alleen in mijn ID-kaart.

Vooral omdat ik zonder legitimatie strafbaar ben. Plaatsing in de databank kon.

 

Uitsluitend onder de voorwaarde dat de gemeente de veiligheid ook waarborgt.

 

Hoe het eraan toe gaat in de praktijk weten we. Na afloop zijn risico’s niet uit te

sluiten. Op zich werkt het identiteitsfraude in de hand. Dat kan voor een burger

allerlei vormen van ellende teweegbrengen. Zelfs een leven lang. Daarvoor zijn

ook eerdere voorbeelden te noemen. Mijn beroepschrift uit 2011 bespreekt dat.

 

In hoofdstuk 3.8.1 van dat beroepschrift ”een burger in de knel” is dat te lezen.

 

De gemeente wilde echter niet instaan voor de veiligheid van gegevens in haar

eigen databank. Hetgeen waarvoor zij nota bene ook zelf verantwoordelijk was.

 

Op zich zou de ondertekening van mijn bezwaarschrift dus achterwege blijven.

 

Tegen deze achtergrond weigerde ik toen om mijn vingerafdrukken af te geven.

 

• dat betrof het 1ste bezwaar tegen de afgifte van de vingerafdrukken.

 

                                                     **********

 

Ik maakte eveneens bezwaar tegen gebruik van de ‘RFID-chip’ in een ID-kaart.

Niet in beginsel althans. Dat gebeurde pas later. Een fictief bezwaar deed zich

voor. Vooral doordat op mijn aanvraag niet tijdig is beslist is door de gemeente.

De gemeente heeft daarna een beschikking op bezwaar ook weer ingetrokken.

 

Op dat moment was ik wederom in de bezwaarfase terechtgekomen. Alles wat

eerder in beroep is gebracht is op 15 Juli 2011 opnieuw in bezwaar betrokken.

 

Vooraf diende ik een “aanvullend stuk” in op 07 Juli 2011. Hierin gaf ik ook aan

een bezwaar te hebben tegen het gebruik en de toepassing van de “RFID-chip”.

 

Het betrof een antwoord op de vraag van mijn advocaat of ik alles ook doorzet.

 

In de inleiding van dat stuk zijn de feiten naar het verleden op zich te herleiden.

 

• dat betrof het 2e bezwaar in deze procedure. Nu tegen de RFID-chip.

 

 

De producties en de ingebrachte stukken zullen de zaken ook nader toelichten.